Slachtoffers van het toeslagenschandaal vertelden maandag aan Tweede Kamerleden dat hun problemen nog verre van opgelost zijn.
Esther Lammers10 mei 2021, 21:50
Wanneer is de toeslagenaffaire voor de gedupeerden voorbij? Wat moet er nu als eerste worden opgelost? Wat moeten wij doen? Tweede Kamerleden deden maandag een manhaftige poging helder te krijgen waar de toeslagenouders nu het meest behoefte aan hebben. Ze werden met een lange lijst van klachten geconfronteerd.
Bij slechts één van de aanwezige ouders was maandag de beloofde 30.000 euro overgemaakt. Maar vrijwel alle andere ouders op de hoorzitting in de Kamer bleken nog steeds dezelfde problemen te hebben, en geen idee wanneer die worden opgelost. “Dit gaat zo nog jaren duren”, vrezen ze.
Frustratie
Wat steekt is dat er momenteel verschillende financiële regelingen naast elkaar bestaan, waarvan de ene ruimer is dan de andere. “We willen een gelijke behandeling voor vergelijkbare schade”, stelde Leigh-Anne Jansen, gedupeerde van de eerste zogeheten Caf-11-zaak in Eindhoven. Volgens ouder Joe ten Cate is er geen onderlinge ruzie tussen de ouders, maar is er wel frustratie dat de ene ouder veel beter wordt gecompenseerd dan de andere. “Het voelt nu heel oneerlijk”.
Maar net zo belangrijk is voor de ouders een antwoord op de vraag waarom zij zo zijn behandeld. “Terug naar stap één”, zeggen ze dan ook. Er is weinig vertrouwen in de besluiten van de Belastingdienst. Want de dienst geeft nog steeds weinig tot geen informatie. “Er wordt niet eens gemeld hoe lang we nog moeten wachten.” Ouders hebben een zaakwaarnemer, maar die kan eigenlijk te weinig hulp bieden, omdat die zelf ook afhankelijk is van andere afdelingen.
Er zijn ook veel te weinig ambtenaren op de compensatie van de toeslagenouders gezet, vinden de ouders. Ze voelen zich daardoor weinig ‘respectvol behandeld’, zegt gedupeerde Lynn Woodrow. “Het is geen onwil, maar onkunde en capaciteitsgebrek”, denkt ze.
Nul op het rekest
Ouders kregen de afgelopen weken een ‘vage’ brief waarom de Belastingdienst heeft besloten wel of niet 30.000 euro te compenseren. Maar wie toelichting hierover vraagt, krijgt nul op het rekest. Bezwaar maken is niet mogelijk. Ouders smeken bijna om hun persoonlijke dossiers te kunnen inzien, zoals dat wettelijk verplicht is. Maar hun dossiers worden sinds februari 2020 niet meer gegeven. ‘Omdat het te tijdrovend is’, krijgen ze te horen.
“Je wilt inzicht krijgen”, vertelt ouder Nazmiye Yigit Karaduman. “Om weer wat vertrouwen terug te krijgen. Ik wil in mijn dossier lezen waarom ik als ouder tot fraudeur ben bestempeld en gediscrimineerd. Ik ben in Nederland geboren en voelde me altijd een trotse Nederlandse. Ik heb mij nooit gediscrimineerd gevoeld. En dan krijg ik vorig jaar een vrijwel volledig zwart gelakt dossier toegestuurd. Het enige dat niet was zwart gelakt, was dat ik een dubbele nationaliteit heb en een buitenlandse achternaam. Het is mijn eerste ervaring met discriminatie en dat die juist komt van je eigen overheid, doet ontzettend veel pijn.”